In 1938 werd kamp De Slikken achter Kaakhorn gebouwd (iets ten noorden van de huizen, aan de oostzijde van de Schaapweg) voor duizenden arbeiders van de werkverschaffing (Rijksdienst voor de Werkverruiming) die in de periode van 1939 tot en met 1945 een deel van de kwelder indijkten, de Polder de Slikken; de tot dan toe onbedijkte kwelders achter de gemeenten Baflo en Eenrum.
Dertienhonderd werkloze mannen zouden er aan de slag kunnen, waarvan zeshonderd doordeweeks in het nieuw te bouwen werkkamp in Westernieland zouden wonen. De rest zou dagelijks in twintig bussen van Groningen naar Westernieland worden vervoerd. Voor opzichters werden op Kaakhorn nieuwe huizen gebouwd. In oktober 1939 moest de nieuwe dijk klaar zijn. Maar hevige stormen en het begin van de Tweede Wereldoorlog zorgden voor vertraging. De nieuwe polder kwam pas in 1947 af.In 1939 is begonnen met de inpoldering van het kweldergebied ten noorden van Westernieland. Dertienhonderd werkloze mannen konden er aan de slag, waarvan zeshonderd doordeweeks in het nieuw te bouwen werkkamp De Slikken aan de Schaapweg in Westernieland zouden wonen. De rest zou dagelijks in twintig bussen van Groningen naar Westernieland worden vervoerd. Voor opzichters werden op Kaakhorn nieuwe huizen gebouwd. Jan Buiskool, burgemeester van Delfzijl en ’rijksinspecteur van de centrale werkverschaffing’, was de drijvende kracht achter het werkkamp. Hij was zo gedreven om mensen aan het werk te krijgen dat hij de Groningse Mussolini werd genoemd. In oktober 1939 moest de nieuwe dijk klaar zijn. Maar hevige stormen en het begin van de Tweede Wereldoorlog zorgden voor vertraging. In de mistige ochtend van 16 oktober 1940 is een bus vol arbeiders bij Ranum onder de trein gekomen. De nieuwe polder kwam pas in 1947 af. Kijk ook bij de monumenten. In 1993 heeft journalist Cees Stolk een boek geschreven over het werken op het wad: ‘Slikken of stikken’.
Later werd een groter barakkenkamp gebouwd op ongeveer een kilometer ten noorden van het gehucht. De werklozen, die uit alle delen van Groningen, maar ook uit het Westen kwamen, moesten er min of meer gedwongen meewerken aan het zware handwerk; werkweigering betekende het verspelen van de rechten op financiële bijstand. Na de oorlog werden er tot 1949 NSB’ers en andere politieke delinquenten in het kamp De Slikken opgesloten. Zij moesten werken in de polder en waren ook betrokken bij de bouw van een aantal van de volkshuisvestingshuisjes in Kaakhorn, direct na de Tweede Wereldoorlog. De barakken van het kamp zijn bewaard gebleven. Omdat de daken asbest bevatten, zijn deze later door rode golfplatendaken vervangen. Na de oorlog kreeg de nieuwe polder de naam Linthorst Homanpolder. Het kamp werd grotendeels afgebroken en het restant (drie barakken) werden omgevormd tot een recreatieverblijf.
Na de oorlog, van 1946 – 1951, zijn in de barakken 500 – 800 NSB-ers geïnterneerd geweest. Nelleke Bokma is in 1947 in het kamp geboren, als dochter van de kok, Sjoerd Bokma en zijn vrouw Corrie Buis. Of er meer kinderen in het kamp geboren zijn is onbekend.
Tegenwoordig zijn de gebouwen in gebruik als groepsaccomodatie.
